19-03-2016 Aanvang 15:00
Spelers: D Boes (speler/keeper-coach), D Boes (die van de brandweer), M Boes, J van Altena, R van Altena, PA van Altena (aanvoerder), M van Altena, Groot, Della Guardia, Roos, Stoker, Teerhuis, Visser.
Aangezien we de vorige wedstrijd kansloos werden afgeslacht door Volendam, had het derde nu de zinnen gezet op sportieve revanche om zo aansluiting te blijven houden met koploper EVC. Er werd vooral bloed geroken door het feit dat de tegenstander van vandaag, Reiger Boys, de laatste plaats op de ranglijst bezette. Hier zou dus (dik) tegen gewonnen moeten worden. Op facilitair gebied zaten de zaken echter geenszins mee. Coach D Boes moest zo bijvoorbeeld de eerste helft als keeper fungeren (die andere D Boes zou in de rust het stokje van de coach over nemen) en Roos moest door een blessure bij de ingeplande scheidsrechter de fluit ter hand nemen. Zo begon Marken 3 vandaag zonder wissels, met J van Altena in de basis en met D Boes op doel. Verder waren er qua opstelling geen verrassingen. Wel moet nog vermeld worden dat het B-veld, alwaar de match zou worden gespeeld, er werkelijk erbarmelijk bij lag. Uw reporter kan zich niet heugen ooit eerder op zo’n knollenveld te hebben gespeeld. Dit zou het spel van het derde, waarvan het spel immers net als bij Barcelona gestoeld is op de technische school, geen goed doen.
Desalniettemin begon Marken 3 voortvarend aan de wedstrijd. Het werd al snel duidelijk dat de tegenstander niet kon voetballen. In de hele wedstrijd zijn de jongens uit Heerhugowaard misschien vijf keer in de buurt van ons doel geweest (een hele opluchting voor coach D Boes die zo zijn undercover-status als veldspeler niet verloor). Dit was trouwens ook mede te danken aan de excellente verdediging van Marken, die vandaag stond als een huis (met Visser, die tegen Volendam zeer gemist werd vanwege een vakantie naar Lapland, in het midden als rots in de branding). Aan de andere kant van het veld zag het er bij de verdediging van Reiger Boys een stuk minder indrukwekkend uit. Keer op keer doemden de Marker aanvallers op rond het 16-meter gebied van de tegenstander. Scoren bleek echter lastig te zijn. De aanzet van de aanvallen was steeds goed, maar de eindpass deplorabel. De gekste ballen werden afgeleverd door het middenveld. Ook werd er in kansrijke positie veel te veel doorgedribbeld, waardoor de meeste aanvallen verwaterden. Toch werd er wel gescoord. R van Altena wist na ongeveer tien minuten spelen het net te raken. Helaas werd deze voorsprong in de eerste helft niet verder uitgebouwd, ondanks de krachtsinspanningen van middenvelders M Boes en Teerhuis op de flanken.
In de rust werd er door de coach op gehamerd om toch vooral op doel te schieten in kansrijke positie. “Zonder op doel te schieten kun je niet scoren”: aldus de oefenmeester, orerend in zijn paars gestreepte boxershort. Gelukkig werd dit afschrikwekkende kledingstuk snel bedenkt met een voetbalbroekje; er vond namelijk in de rust een keeperwissel plaats. D Boes was eindelijk gearriveerd en zou de plek onder de lat overnemen van D Boes (snapt u het nog?). Een andere mutatie vond plaats in de arbitrage; onzelfzuchtig bood M van Altena aan om de regie van Roos over te nemen. Hij had blijkbaar wel zin om op het fluitje van onze Raymond te blazen. Roos zou op de plek van J van Altena komen te spelen, die moegestreden in de kleedkamer achterbleef.
Roos, onze gedecoreerde KNVB-coryfee, bewees onmiddellijk zijn waarde door kort na rust van vlakbij de bal in het dak van het vijandelijke doel te rammen. Er stond dus al snel na de hervatting van de wedstrijd 2-0 op het scorebord. De tendens van de eerste helft zette zich hierna voort; Reiger Boys zakte steeds meer in en wist steeds minder vaak de middellijn te passeren. Tevens ging het geklungel van Marken voorin op dezelfde voet voort. Dat dit uitsluitend aan het veld lag valt te betwijfelen, maar het speelde wel een grote factor. Je ziet nog minder vreemde stuiters bij een Rugby-wedstrijd dan vandaag op het B-veld. “Polletje!” was vandaag dan ook het meest gehoorde kreet (op de voet gevolgd door de zin “een rooie of een groene!?” die tijdens de derde helft het vaakst gebezigd werd. Voor het in groten getalen aanwezige publiek (3 man, 2 vrouw en 2 baby’s) moet het een kolderiek schouwspel geweest zijn. M Boes en R van Altena haalden de joligste capriolen uit. R van Altena raakte op wonderlijke wijze per ongeluk in zijn val de achillespees van zijn directe tegenstander (die dit natuurlijk volkomen onterecht als natrappen beschouwde), terwijl op de andere flank M Boes de bal met zijn neus probeerde te passen. Onderwijl leken coach D Boes, PA van Altena en Stoker met de bal de bomen achter het vijandelijke doel proberen te snoeien, want uw reporter heeft nog nooit zo veel afzwaaiende doelpogingen gezien. Na verloop van tijd wist Stoker gelukkig nog wel een kans te verzilveren, waardoor de stand op 3-0 te staan kwam. Hierop zakte Reiger Boys volledig de moed in de schoenen en kon men meerdere tegenstanders horen verzuchten of een kwartier voor tijd de wedstrijd niet afgefloten kon worden. Nadat Marken nog ongeveer 26 kansen wist te verprutsen belandde de bal via de voet van een verdediger van Reiger Boys ook nog eens in eigen doel. Dit maakte de blamage voor de uitploeg compleet. Met 4-0 in het voordeel van het weldoorluchtige derde elftal van SV Marken zochten de met blubber bedekte beesten de catacomben van Nooitgedacht op. Hier bleken de voetballers van de thuisploeg nog over verbazingwekkend veel uithoudingsvermogen en energie te beschikken, want zonder een enkel probleem werd het gouden gerstenat in recordtempo naar binnen gegoten. Het bleef nog lang onrustig in de kantine, al moet u voor details over dit feest bij een andere kroniekschrijver aankloppen, want uw reporter kan zich nog maar weinig heugen van deze jolige nasleep. Volgende week zijn we vrij (want: stille zaterdag), maar de week erop moeten we uit tegen Volendam 7.
Uw Reporter