16-01-2016 Aanvang 14:30
Spelers: G van Altena, M van Altena, PA van Altena (aanvoerder), R van Altena, D Boes (speler-coach), M Boes, Della Guardia, Groot, Roos, Stoker, Uithuisje, Teerhuis, Visser.
Nieuw jaar, nieuwe kansen. Heel veel kansen. Maar laat ik niet op de zaken vooruit lopen. De dag begon met veel wind en regen. Zoveel zelfs dat menigeen vreesde dat de wedstrijd misschien niet door zou kunnen gaan. Gelukkig bleken de voetbalgoden ons goed gezind te zijn. Rond twaalven ging de wind liggen, stopte het met regenen en begon de zon te schijnen. Het veld was door het natuurgeweld echter volledig omgewoeld. Op sommige plekken stond het gras tot aan de knieën, terwijl bij de cornervlaggen het drainagesysteem het wassende water niet meer de baas was. Het resultaat was een onvervalst knollenveld; iets waar zowel Marken als Andijk zich wel op thuis voelden.
Enfin, vol graagte stapten de ijzervreters van de C-selectie het veld op. Teerhuis en Uithuisje bleven op de bank achter. Vrij snel na het fluitsignaal werd duidelijk dat coach D Boes een verstandige keuze had gemaakt om Uithuisje dit keer te passeren. Uithuisje miste dat een speler van Andijk ruim 2 meter buitenspel stond. Marken kwam gelukkig met de schrik vrij. Deze eerste actie was bijna ook het laatste wapenfeit van Andijk, want de solide Marker verdediging, bestaande uit Visser, M van Altena, Groot, Della Guardia en keeper G van Altena, liet vrijwel de hele wedstrijd geen steek vallen, waardoor het Andijk zeer moeilijk werd gemaakt om aan spelen toe te komen op de helft van Marken. Het vuurwerk speelde zich meer voor het doel van Andijk af. Nou ja, vuurwerk… In de eerste helft waren het meer losse flodders. De afzwaaiballen van D Boes en loze loopacties van R van Altena en Roos waren niet om over naar huis te spreken. Helemaal blamerend was de inzet van M Boes. De operateurs van de radarinstallaties van de NAVO zullen wel gedacht hebben dat er vanaf Marken een intercontinentale raket werd afgeschoten; zo hoog over was de bal van Boes. Alsof dit op zichzelf nog niet genoeg is werd deze bal op drie meter van de doellijn geschoten. Het excuus dat dit kwam door het veld was aan dovemans-oren gericht. Doeltreffender was de inzet van Stoker, die wel met een mooi schot het doel wist te …treffen. R van Atlena, niet vies van een stoeipartijtje, moest vijf minuten voor rust op de bank plaatsnemen. Ro voelde zich al niet opperbest en werd ook nog eens van achter op zijn benen geschopt. De tegenstander kreeg geel en moest dus het veld af voor tien minuten, maar Ro besloot hem gezellig te vergezellen. Reden hiervoor was dat onze spits, ziek als hij was, toch nog even de tegenstander een ‘lichte reprimande’ (lees: venijnige natrap op de achillespees) wilde geven. Marken en Andijk moesten dus even met tien man ieder verder. Dit veranderde niets aan het spelbeeld of de score; met een 1-0 voorsprong ging Marken 3 de rust in.
In de rust werd er zoals gebruikelijk thee gedronken en hard gelachen om de klungelbal van M Boes (beiden vaste prik bij elke wedstrijd van het derde). Na de thee stapten we weer vol goede moed het veld op. De instructie van D Boes om er nog 1 of 2 bij te prikken galmde nog in de oren na. Stoker moest zijn voetbalschoenen voor vandaag aan de wilgen hangen. Zijn enkel was door een schop van de tegenstander nog roodgloeiender dan Stoker’s kale knar na een middagje Noordkant. Ook M van Altena ruimde het veld. Voor hen in de plaats kwamen Uithuisje (linksback) en Teerhuis (rechtshalf). Teerhuis, allicht de kunst van het tackelen van R van Altena afgekeken, had er blijkbaar zin in, want al na een paar minuten schopte hij zijn opponent onder de grasmat. De vrije trap die hieruit voortkwam zeilde zonder gevaar over ons doel heen. Dit moest natuurlijk direct afgestraft worden. Niemand anders dan M Boes stond op als de Messias van het derde elftal. Op aangeven van Roos tikte M Boes nu wel de bal het doel in (gevaarlijk dicht onder de lat. Tjah, die polletjes heh). Hierna was het hek van de dam. Een paar minuten na de inzet van M Boes schoot D Boes de bal in de linkerhoek, nadat hij vanaf randje buiten spel rustig door de appelerende tegenstanders heen kon lopen. D Boes was hierna helemaal los. Weer een paar minuten later schoot hij de bal van buiten de zestien in de rechterhoek van de tegenstander. De aanvallen werden steeds wervelender. R van Altena wist een mooie aanval met een doelpunt te bekronen (zelfs als hij ziek is scoort hij nog). Maar D Boes was erop gebrand de man van de wedstrijd worden. Hij bekroonde zijn goede spel met een loepzuivere hattrick. Teerhuis gaf de bal in kansrijke positie keurig af aan Boes. Terwijl het hele team schreeuwde dat er een tegenstander in zijn rug stond, kapte Boes de aanstormende verdediger nonchalant uit en schoot de bal gedecideerd het vijandelijke doel in. Na deze barrage van doelpunten was de stand 6-0. Als een stoomwals denderden de kompanen van het derde over de gasten uit de kop van Noord-Holland heen. En zelfs nu was Marken nog gretig. Hier en daar slopen er wat foutjes in het spel, maar wat zou het? Marken vermaakte zich kostelijk. Dit was ook te zien aan Roos. De keren dat hij voor het derde met het hoofd heeft gescoord zijn op 1 vinger te tellen, maar vandaag maakte hij er één die het in volle getalen aanwezige publiek –minstens tien (oude) mannen- nooit meer zal vergeten. Vanuit een prachtige voorzet van de rechterkant plantte Roos zijn kanis tegen de knikker, waarna deze in de rechter kruising belandde.
Hierna was de wil van de Andijkers volledig gebroken. Meelijwekkend smeekten zij de scheidsrechter om af te fluiten, al moest er nog vijf minuten gespeeld worden. Toch liet de arbiter doorspelen, wat nog resulteerde in een tegendoelpunt van Andijk in de laatste seconde van de wedstrijd. Dit mocht de pret bij Marken echter niet drukken (okay, sommige spelers waren misschien een beetje geïrriteerd door het tegendoelpunt). Feestend stapte het Marker team de prachtig opgeknapte kleedkamer in. Ik kan me de dag niet heugen dat er zo lang en met zo veel plezier gedoucht werd bij de SV. En dit kwam niet alleen doordat we elkaar eindelijk na de wintersport weer naakt mochten zien. Nee, het kwam vooral door de douches, die nu werkelijk fantastisch zijn. PA van Altena, één van de mannenbroeders die dit gerealiseerd heeft, werd met een daverend applaus onder de douche onthaald. Het publiek bestormde spontaan de kleedkamer. Niet om ons te feliciteren, niet om Stoker’s enkel te aanschouwen, niet om M Boes uit te lachen i.v.m. zijn blunder, nee: om de douches te bekijken. En terecht. Prachtwerk wordt niet alleen op het veld afgeleverd, zoals bij het derde, maar ook backstage, door de vrijwilligers van de SV. Bedankt daarvoor!